Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Το νεο μουσειο.

Ο πρόεδρος του Οργανισμού Ανεγέρσεως Νέου Μουσείου Ακροπόλεως κάνει αυτό τον καιρό μελέτες σχετικά με το ποια θα είναι η καλύτερη παρουσίαση των μοναδικών γλυπτών που δημιούργησε ο Φειδίας με τους μαθητές του.

Λίθοι της ζωφόρου και μετόπες σε αντίγραφα, στημένα στη μεγάλη αίθουσα του δευτέρου ορόφου, όπου θα παρουσιάζεται σε πλήρη ανάπτυξη και αντιστοιχία με τα σημεία του ορίζοντα όλος ο γλυπτικός διάκοσμος, χρησιμοποιούνται για να αποφασισθεί ποια είναι η καλύτερη θέση.

Επίσης, μία Καρυάτιδα, πάντοτε σε αντίγραφο, στον πρώτο όροφο, δίνει μια πρώτη γεύση για το πού θα βρίσκονται τα υπέροχα αυτά αγάλματα και πώς θα εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη πριν ακόμη φτάσει στο επίπεδό τους.

Ο κ. Παντερμαλής δηλώνει πως σύντομα επισκέπτες θα μπορούν να δουν την τοποθέτηση των αυθεντικών γλυπτών, αφού έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα ασφαλείας για το κοινό και για τα εκθέματα. Αυτές οι διδακτικές όσο και πρωτοποριακές επισκέψεις θα διαρκούν ένα μικρό μέρος του εργάσιμου χρόνου αλλά τα οφέλη τους θα είναι τεράστια.

Εντυπωσιακή θα είναι και η μεγάλη ανασκαφή στα υπόγεια του κτιρίου, η οποία είχε καλυφθεί με χαλίκι και γεωϋφάσματα και τώρα αποκαλύπτεται. Θα είναι ορατή από σημεία των ορόφων και αποτελεί την καλύτερα προστατευμένη και αναδειγμένη ανασκαφή σε αστικό χώρο.

Πανέτοιμο είναι το εξωτερικό κέλυφος του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως και σύντομα θα είναι εντελώς έτοιμο και το εσωτερικό του.

Συνεργεία που δουλεύουν πυρετωδώς (όπως όλο το καλοκαίρι) τοποθετούν μάρμαρο στα δάπεδα και στις σκάλες και ολοκληρώνουν τα εσωτερικά χωρίσματα και τις επιφάνειες των τοίχων, όπως και την τοποθέτηση του κλιματισμού και γενικώς των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων.

Μέσα στις επόμενες ημέρες (ίσως και σήμερα) θα ξεκινήσει η εγκατάσταση του συστήματος τριών γερανών, με το οποίο θα γίνει η μεταφορά των εκθεμάτων από τον Ιερό Βράχο στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Ο υπεύθυνος του έργου, πολιτικός μηχανικός κ. Κώστας Ζάμπας, τοποθετεί την έναρξη της μεταφοράς στις αρχές Οκτωβρίου.

Τα υπέροχα γλυπτά που έχει αρπάξει ο Λόρδος Ελγιν στις αρχές του 19ου αιώνα και τώρα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο θα παρουσιάζονται δίπλα στα λαμπερά πρωτότυπα που έχουν σωθεί με τρόπο ώστε ο επισκέπτης να κατανοεί αμέσως πως υποφέρουν.

Αυτός είναι ο τρόπος που βρήκε ο καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής και οι συνεργάτες του προκειμένου να παρουσιάσουν στο ελληνικό και το διεθνές κοινό την αρπαγή των Παρθενώνιων Γλυπτών και την παρακράτησή τους.

Ανάμεσα στις πλάκες της ζωφόρου και τις μετόπες που έχουμε δεν θα μένουν κενά ούτε θα χρησιμοποιούνται ολογράμματα. Η χρήση του πλέγματος είναι μια διακριτική όσο και δυναμική ιδέα, που επιτρέπει να ειπωθούν τα πάντα με τον πρέποντα σεβασμό προς το μνημείο και τον διάκοσμό του.


 

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

Επενέργεια...

Η πολύ-αισθητηριακή επενέργεια της μουσικής και η εμψυχωτική, παρορμητική της δύναμη εξασφαλίζει τις φυσικές προϋποθέσεις, ενδυναμώνει τη βούληση και αυξάνει το ψυχικό σθένος. Eτσι, ακόμη και η απώλεια της όρασης δεν στάθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο και κατανικήθηκε από μουσικοπαιδαγωγούς, όπως ο αείμνηστος Χαράλαμπος Παπαλάμπρου, καθηγητής της φωνητικής και δάσκαλός μου, καθώς και ο διακεκριμένος πιανίστας Γιώργος Θέμελης. Ο μουσικός, ιδίως εκείνος που παίζει όργανο, ποτέ δεν κινδυνεύει να πάψει να «ακούει» νοερά τη μουσική· την τρανότερη απόδειξη γι' αυτό προσφέρει η Ιστορία της Μουσικής στο πρόσωπο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.

Γεννάται, φυσικά, το ερώτημα, αν και τι μπορεί να προσφέρει η μουσική σε περίπτωση κώφωσης. Η απάντηση της επιστήμης είναι θετική. Σε περίπτωση παντελούς έλλειψης ακοής το ακουστικό αίσθημα αντικαθίσταται από το απτικό· ο παλμός της χορδής ενός εγχόρδου οργάνου, η δόνηση της μεμβράνης ενός τυμπάνου, η παλλόμενη επιφάνεια ενός πνευστού, σε συνδυασμό με τις οπτικές παραστάσεις των οργάνων, των μουσικών συμβόλων, των ζωγραφικών παραστάσεων του μουσικού κειμένου, όπως επίσης σε συνδυασμό με τις κινητικές παραστάσεις και τον χορό, υποκαθιστούν τον ήχο και δεν αποκλείουν το «μουσικό» βίωμα. Αλλά και σε περιπτώσεις βαρύτατων παθολογικών καταστάσεων, παιδιών χωρίς ουδεμία αισθητηριακή πρόσβαση στο περιβάλλον, η παλμική δόνηση ενός οργάνου που έρχεται σε επαφή με το σώμα τους (τα οστά του κρανίου), αρκεί πολλές φορές για να ξυπνήσει τα «κοιμισμένα» νευρικά και εγκεφαλικά κύτταρα. Αυτή η πρώτη αφύπνιση μπορεί να φέρει μια αρχικά ισχνή σύνδεση και επικοινωνία με το περιβάλλον, αλλά ιδιαίτερα αναγκαία για την περαιτέρω θεραπευτική αγωγή και βελτίωση της κατάστασης.


Η μουσική.

Προτού επιχειρηθεί οποιαδήποτε απάντηση, θεωρείται σκόπιμο, πρώτον: να διευκρινισθεί ότι η ιδιαιτερότητα της μουσικής δεν οφείλεται στην αποκλειστικότητα των καθέκαστα ιδιοτήτων, αλλά στη συγκέντρωση και στη σύνθεση πολλών ιδιοτήτων, που τής προσδίδουν έναν χαρακτήρα μοναδικό· δεύτερο: να τονιστεί ότι η μουσικοθεραπεία δεν υποκαθιστά τη φαρμακευτική αγωγή, την ψυχοθεραπεία, την ψυχανάλυση, τη φυσιοθεραπεία, την εργοθεραπεία, την ειδική παιδαγωγική· είναι μέσον, μέθοδος που έρχεται συνεπίκουρος όλων των άλλων επιστημονικών μέσων και μεθόδων. Ενώ, όμως, η μουσική δρα με αυτοτέλεια, παράλληλα, (και αυτό αποτελεί μια από τις βασικές ιδιότητες που συνθέτουν την ιδιαιτερότητά της), δρα ως καταλύτης και συντελεί στην ομαλότερη πορεία και εφαρμογή της όλης θεραπευτικής αγωγής. Η μουσικοθεραπεύτρια Χάνα Φακ, γράφει σχετικά: «Στη μουσικοθεραπεία ανατίθεται ο ειδικός ρόλος της προετοιμασίας· ανοίγει τον δρόμο για την εφαρμογή άλλων θεραπευτικών μεθόδων, δεδομένου ότι ενεργοποιεί θετικές διαδικασίες για την επικοινωνία με το περιβάλλον, την κίνηση, την ανάπτυξη της ικανότητας του λόγου, τη νοητική ωρίμαση». Η ερευνήτρια aντελαϊντ Χούμπερ ενισχύει την παραπάνω άποψη, επικαλούμενη τις εκθέσεις πολλών ερευνητικών κέντρων της Ευρώπης και της Αμερικής, σύμφωνα με τις οποίες «τα αυτιστικά παιδιά επιτυγχάνουν καλύτερες επιδόσεις όταν οι προσπάθειες που τους ανατίθενται, συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με τη μουσική».2 Η μουσική, με την υποκινητική, παρορμητική της δύναμη, συντελεί στην κατανίκηση των αναστολών και του φόβου. Εξάλλου, η επενέργειά της στηρίζεται στην ηδονοθηρική φύση του ανθρώπου· το ευχάριστο άκουσμα λειτουργεί ως κίνητρο, η πράξη αποκτά νόημα, γίνεται επιδίωξη. Η συγκίνηση μεταβάλλεται σε κίνηση. «Η θέληση για κίνηση», γράφει η γνωστή μουσικοθεραπεύτρια Γερτρούδη Oρφ που εφάρμοσε το σύστημα Oρφ στη μουσικοθεραπευτική πράξη, «είναι πολύ σημαντικός παράγων για τη λειτουργία της κίνησης. [...] Οι ασκήσεις αποκτούν νόημα στο πλαίσιο μιας μουσικής πράξης, που δεν αντιμετωπίζεται από τον ασθενή ως άνωθεν επιβαλλόμενη υποχρέωσή του. Η επανάληψη ασκήσεων συνοδευμένη από μια ρυθμική φράση, συντελείται υπαγορευμένη από μια μουσική αναγκαιότητα». Και καταλήγει: «Δεν είναι ολιγότερο επιστημονικές ή μικρότερης θεραπευτικής αξίας τέτοιου είδους ασκήσεις, που χάρη στη ρυθμική ή μελωδική συνοδεία μεταβάλλονται σε παιχνίδι». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η λέξη «παίζω» χρησιμοποιείται σε τόσες γλώσσες για να ονομαστεί και να περιγραφεί η πράξη της εκτέλεσης ενός μουσικού έργου. Πέρα από κάθε γλωσσολογική άποψη, η σύμπτωση της σήμανσης της ίδιας πράξης με την ίδια λέξη σε περισσότερες γλώσσες, φανερώνει πως η διάθεση του ανθρώπου για τη μουσική έχει άμεση σχέση με τη διάθεσή του για παιχνίδι. Και το σωστό παιχνίδι είναι, ίσως, ο αποτελεσματικότερος τρόπος στην άσκηση της αγωγής, είτε με την παιδαγωγική έννοια, είτε με την έννοια της θεραπευτικής αγωγής. Η εναλλακτική και ταυτόχρονα συνδυαστική δυνατότητα, η μουσική να αντιμετωπίζεται και ως τέχνη και ως παιχνίδι, αποτελεί μια ακόμη ιδιότητα από εκείνες που συνθέτουν τη ιδιαιτερότητά της· και όχι την τελευταία.

Η μουσική διαθέτει το εξαιρετικό πλεονέκτημα να επενεργεί όχι μόνο ως κατ' εξοχήν ακουστικό γεγονός-ερέθισμα, αλλά και ως οπτικό και ως απτικό· επιστρατεύει, δηλαδή, τρεις από τις πέντε αισθήσεις του ανθρώπου: την ακοή, την όραση και την αφή. Τα μουσικά όργανα παράγουν ακουστικά ερεθίσματα, η θέαση των οργάνων και της μουσικής σημειογραφίας γεννά αισθήματα οπτικά, ενώ το απλό άγγιγμά των οργάνων κατά τους χειρισμούς που απαιτούνται για να αποδώσουν ήχο, προκαλεί αισθήματα θερμοκρασίας, πίεσης, πόνου και βέβαια, μυϊκά, που δίνουν πληροφορίες για τη θέση των μελών του σώματος, τις κινήσεις τους και την αντίστασή τους απέναντι στα αντικείμενα του φυσικού κόσμου. Συνεπώς, η ακρόαση, πολύ περισσότερο η άσκηση της μουσικής, εξασφαλίζει το μέγιστο δυνατό αριθμό παραστάσεων. Τη σημασία του γεγονότος αυτού αντιλαμβάνεται κανείς όταν αναλογισθεί ότι «η ικανότητα του ανθρώπου να αποταμιεύει τις εντυπώσεις του με τη μορφή παραστάσεων και να έχει τις πληροφορίες τούτου του είδους στη διάθεσή του, όταν τις χρειάζεται για να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις, είναι ένα από τα πνευματικά προσόντα που έδωσαν στον άνθρωπο το προβάδισμα μέσα στο βασίλειο των ζώων».

Τωρα.

Technorati Profile

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

Γυναικεια ομορφια.

Το γυναικείο σώμα ήταν πάντα αντικείμενο για κανόνες και συγκρίσεις. Για παράδειγμα, αν η εποχή καθιερώνει τις παχουλές, οι περισσότερες γυναίκες θα ακολουθήσουν τον κανόνα ή αντίστοιχα τις αδύνατες . Αυτή η σύγκριση ασφαλώς δεν είναι σωστή, επειδή αναγκάζει τις γυναίκες να ετεροκαθορίζονται και να ακολουθούν τη μόδα

Οι περιγραφές μιας όμορφης γυναίκας συνήθως συγκρίνονται με κάποια γνωστά πρότυπα της τέχνης, της ιστορίας αλλά και της θρησκείας, λέμε όμορφη σαν την Αφροδίτη ή αέρινη σαν άγγελος αλλά και πανέμορφη σαν την σύγχρονη Σίντυ Κρόφορντ και συνήθως συνδυάζονται και με άλλες, αρκετά στερεοτυπικές, αντιλήψεις: Οι όμορφες γυναίκες είναι πιο επιτυχημένες στην επαγγελματική και ιδιωτική τους ζωή, είναι πιο ευπροσάρμοστες και έχουν περισσότερες ευκαιρίες να αποδείξουν και τα υπόλοιπα ταλέντα τους. Φυσικά αυτό επηρεάζει την κατασκευή της αυτοεικόνας και ειδικά στις μικρές ηλικίες. Αλλωστε, οι γονείς συνηθίζουν να συγκρίνουν την εμφάνιση των κοριτσιών τους, κάνουν σχόλια και δείχνουν τα αρνητικά ή θετικά συναισθήματά τους,
Ετσι, στην ενήλικη ζωή της το πρώτο πράγμα που θα κάνει μια γυναίκα είναι να συγκριθεί: πως είναι ντυμένη και πως στέκει στο χώρο , σε σχέση με τις υπόλοιπες γυναίκες.

Ομορφιά- Προσωπικότητα- Πνευματικότητα
Η καθήλωση στα πρότυπα σωματικής ομορφιάς και της μορφικής τελειότητας αποκλείει το βίωμα του ωραίου στο σύνολό του. Μια γυναίκα δεν είναι ελκυστική μόνο και μόνο επειδή είναι ωραία. Αντίθετα, μπορεί να γίνει ακόμα και αποκρουστική, αν έχει κακή συμπεριφορά. Υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα γύρω από αυτό. Η αλληλεπίδραση όλων των άλλων παραγόντων, της προσωπικότητας, της συμπεριφοράς και της πνευματικότητας προκαλούν τη γοητεία και τη διέγερση. Η αρμονία και η αίσθηση της ομορφιάς βρίσκεται ακριβώς σ΄αυτή τη πολλαπλή σύνθεση του ατόμου.

Αλλάξτε την αυτοεικόνα σας: Μη ξεχνάτε ότι:
Η γυναικεία ύπαρξη, τώρα και αιώνες, ετεροκαθορίζεται. Ο ετεροκαθορισμός της την δεσμεύει σε κατ΄εξοχήν ερωτικό αντικείμενο. Αυτή η βαθύτατα χαραγμένη εγγραφή, οδηγεί σήμερα τις γυναίκες σε σύγχιση και ενοχή. Το άγχος λοιπόν για το πρότυπο της τέλειας γυναίκας προέρχεται από την γυναικεία αμφιθυμία μπροστά σ΄αυτό το παράδοξο, που δυσκολεύεται να αλλάξει. Ομως, η εικόνα του σώματος και του προσώπου είναι ένα από τα κριτήρια έλξης. Θα ήταν όμως άδικο για την έννοια άνθρωπος ο περιορισμός του μόνο σ΄αυτό. Οι επιτυχημένες σχέσεις δεν στηρίζονται μόνο στην ομορφιά, πολλά πανέμορφα ζευγάρια χωρίζουν και επίσης πολλά φωτομοντέλα και σταρ του κινηματογράφου αποτυγχάνουν στις σχέσεις τους.
Αλλωστε η υποκειμενικότητα των κριτηρίων είναι δεδομένη και οι παχουλές, για παράδειγμα, δεν δείχνουν να μην έχουν καμιά τύχη στη ζωή.

Η Ομορφιά είναι μέρος του όλου και όχι το όλον. Η αυτοεικόνα και η αυτοπεποίθηση στηρίζεται στη συνολική παρουσία του ατόμου και είναι προτιμότερη η άνεση με τις σωματικές ατέλειες.
Η εσωτερική λάμψη είναι ιδιαίτερα ελκυστικό στοιχείο στις σχέσεις, άφθαρτη στον χρόνο και σταθερή αξία. Το σώμα δεν είναι μόνο η εμφάνιση αλλά και η αντανάκλαση της προσωπικότητας και της εσωτερικότητας, ο τόπος συνάντησης της ψυχής και της ευφυϊας.
Ο εστιασμός σ΄ένα άσχημο στοιχείο του προσώπου και του σώματος μπροστά στον καθρέφτη είναι λάθος και μπορεί να οδηγήσει σε ψυχαναγκαστική για την εμφάνιση ενασχόληση.
Η ισορροπημένη αίσθηση του ανικανοποίητου είναι μια ανθρώπινη δύναμη, όταν βοηθά την εξέλιξη αλλά και μια αδυναμία, όταν γίνεται υπερβολική, επειδή εγκλωβίζει και καθηλώνει σε αρνητικά στερεότυπα, που εμποδίζουν την ευτυχισμένη ζωή.
Ο ρόλος της τηλεόρασης και των προτύπων ομορφιάς που προβάλλει επηρεάζουν την αυτοεικόνα μας. Αυτού του είδους η σύγκριση είναι ένα ακόμα λάθος. Ας μην ξεχνάμε ότι οι γυναίκες της τηλεόρασης και του κινηματογράφου έχουν κάνει την ομορφιά επάγγελμα και κάνουν αιματηρές θυσίες για να κρατήσουν την εμφάνισή τους στους προκαθορισμένους και υποχρεωτικούς κανόνες της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.
Και μη ξεχνάμε, επίσης το πιο παράδοξο: Ως προς την εμφάνιση η σύγκριση γίνεται με τέλεια πρότυπα ομορφιάς, ενώ ως προς τις διανοητικές ικανότητες κανείς δεν διανοείται να συγκριθεί με τον Αϊστάιν , για παράδειγμα.

Η μεταδοση.

Η μετάδοση της ψηφιακής πληροφορίας μπορεί να γίνει διαμέσου πολλών ειδών φυσικών μέσων. Σε κάθε περίπτωση, ζητείται ένας τρόπος αναπαράστασης των 0 και 1 με χρήση σημάτων που μπορούν να διαδοθούν μέσα στο μέσο. Διακρίνουμε δύο βασικούς τύπους μέσων μετάδοσης: επίγεια (terrestrial) και εναέρια (aerial).

Στην κατηγορία των επίγειων μέσων περιλαμβάνονται τα μεταλλικά καλώδια (metallic cables) και οι οπτικές ίνες (optical fibers). Τα μεταλλικά καλώδια είναι δύο τύπων: ομοαξονικά (coaxial) και twisted pair (TP). Τα καλώδια του δεύτερου τύπου είναι είτε θωρακισμένα (Shielded twisted pair, STP) είτε αθωράκιστα (Unshielded Twisted Pair, UTP). Τα ψηφία μεταφέρονται μέσα στα μεταλλικά καλώδια με την μορφή ηλεκτρικών παλμών. Λόγω των αντιστάσεων του καλωδίου και των παρεμβολών, το ηλεκτρικό σήμα εξασθενεί κατά τη διάδοση του μέσα στο καλώδιο. Σε γενικές γραμμές, τα ομοαξονικά καλώδια έχουν μικρότερες εξασθενίσεις και μπορούν να επιτύχουν μεγαλύτερες ταχύτητες σε σχέση με τα UTP και τα STP. Όταν χρησιμοποιούνται TP καλώδια για μεταφορά δεδομένων σε μεγάλες αποστάσεις, απαιτούνται σημεία αναγέννησης του ηλεκτρικού σήματος. Τα καλώδια TP και ειδικότερα τα UTP, είναι ευαίσθητα στο θόρυβο και στις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες γειτονικών συσκευών, ενώ έχουν και περισσότερες εκπομπές χαμηλών ραδιοφωνικών συχνοτήτων.

Οι οπτικές ίνες προσφέρουν πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες μετάδοσης. Τα bits μεταδίδονται ως διαμορφωμένο φως και όχι ως ηλεκτρικό σήμα. Η αναγέννηση του σήματος στις οπτικές ίνες γίνεται είτε απευθείας είτε με ενδιάμεση μετατροπή του φωτός σε ηλεκτρικό σήμα. Οι επιδόσεις των οπτικών ινών μπορούν να αποδοθούν από το γινόμενο του bit rate τους με τη μέγιστη απόσταση που μπορεί να διανύσει το σήμα χωρίς να απαιτηθεί αναγέννηση. Αυτός ο δείκτης διπλασιάζεται κάθε χρόνο και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα 100 εκατομμύρια Mbps / km.

Οι εναέριες μεταδόσεις διακρίνονται σε δύο τύπους: επιφανείας (surface), όπως οι ραδιοφωνικές, και δορυφορικές (satellite). Και οι δυο τύποι έχουν μεγαλύτερους ρυθμούς εμφάνισης λαθών σε σχέση με τις επίγειες μεταδόσεις. Η δορυφορική μετάδοση παρουσιάζει ένα επιπλέον μειονέκτημα, μια καθυστέρηση μισού περίπου δευτερολέπτου για κάθε πακέτο πληροφορίας που μεταδίδεται.

Οι κανονες του παιχνιδιου.

Ο όρος blog είναι σύντμηση του web log (WeBLOG). Οι δύο όροι αρχικά εμφανίζονταν μαζί, μέχρι που ο συντετμημένος τύπος καθιερώθηκε και χρησιμοποιείται πλέον και ως ανεξάρτητος όρος.

Τι είναι όμως το blog; Το blog είναι ένα επιγραμμικό ημερολόγιο που περιλαμβάνει υπερζεύξεις και καταχωρίσεις απόψεων . Οι καταχωρίσεις σε ένα blog σχεδόν πάντα παρουσιάζονται κατά χρονολογική σειρά, με τις πιο πρόσφατες προσθήκες να παρουσιάζονται πρώτες. Τα blog είναι "καταχωρισο-κεντρικά" – η καταχώριση είναι η βασική μονάδα τους – και όχι "σελιδο-κεντρικά" όπως συμβαίνει με τους πιο παραδοσιακούς ιστότοπους. Τα blog συνδέονται με άλλους ιστότοπους και άλλα blog, και πολλά επιτρέπουν στους αναγνώστες να σχολιάσουν την αρχική θέση του συγγραφέα, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τις συζητήσεις και τις ανταλλαγές απόψεων μεταξύ του συγγραφέα και των αναγνωστών. Τα blog είναι κατά βάση θεματικά· μπορεί να περιλαμβάνουν σχόλια για τα τρέχοντα γεγονότα ενός συγκεκριμένου τομέα ή μια σειρά προσωπικών συλλογισμών για ένα θέμα· μπορεί να ασχολούνται με την πολιτική ή την τεχνολογία, ή και να παραπέμπουν στις εργασίες και τα προϊόντα άλλων ανθρώπων, όπως το Gizmodo (www.gizmodo.com).

Tα blog τα συντηρούν οι bloggers ενώ η διαδικασία ενημέρωσής τους είναι γνωστή ως blogging. Το εξειδικευμένο λογισμικό που επιτρέπει στους ανθρώπους με ελάχιστο ή κανένα τεχνικό υπόβαθρο να ενημερώσουν και να τα διατηρήσουν ονομάζεται blogging software. Ο όρος blogosphere (εναλλακτικά: blogsphere) είναι ο περιληπτικός όρος που περιλαμβάνει όλα τα ημερολόγια του ιστού, τα ημερολόγια ως κοινότητα ή ως κοινωνικό δίκτυο. Τα blog συνδέονται στενά μεταξύ τους· οι bloggers διαβάζουν τα ημερολόγια άλλων, συνδέονται σε αυτά, παραπέμπουν σε αυτά και δημοσιεύουν σχόλια στα ημερολόγια άλλων συγγραφέων. Εξαιτίας αυτής της στενής επαφής και διασύνδεσης μεταξύ τους τα blog έχουν αναπτύξει το δικό τους πολιτισμό.

«Το blog είναι ένας μικρός προσωπικός ή ομαδικός ιστοχώρος» εξηγεί ένας blogger, που ονόμασε το δικό του ημερολόγιο «Istologion-gr». «Σε μία εκδοχή του, είναι ένα δημόσιο διαδικτυακό ημερολόγιο, σε μία άλλη φίλτρο και σχολιασμός ειδήσεων, απόψεων και γεγονότων. Τελικά, είναι ένας μηχανισμός δυναμικής δημοσίευσης κειμένων, εικόνων και ήχων για όσους θέλουν να εκφράσουν τις σκέψεις, τις απόψεις, τις αναλύσεις και τα εσώψυχά τους μέσω των ιστοσελίδων τους».

Μια σύντομη περιήγηση στις ελληνικές σελίδες του Ίντερνετ δείχνει ότι ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως στα αγγλικά, ενώ απαντάται σπάνια με κάποια από τις εξής ελληνικές αποδόσεις: ιστολόγιο, διαδικτυακό ημερολόγιο, ηλεκτρονικό ημερολόγιο. Πάντως, για τα παράγωγα και σύνθετά του δεν εντοπίστηκε κάποια ελληνική απόδοση. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται κάποιες προτάσεις απόδοσης στα ελληνικά για τους όρους blog, blogging, blogger και blogosphere:

blog ιστοημερολόγιο, ημερολόγιο ιστού, ιστοκαταγραφολόγιο, καταγραφολόγιο ιστού, ιστοατζέντα blogging ιστοημερολόγηση, ιστοκαταγραφή blogger ιστοημερολόγος, ημερολόγος ιστού, ιστοκαταγραφέας, καταγραφέας ιστού blogosphere ιστοημερολογοδίκτυο

Επειδή τα blogs είναι ένα καινούργιο μέσο διαδικτυακής επικοινωνίας, οι κανόνες που τα συνοδεύουν είναι ελάχιστοι, με αποτέλεσμα η κατοχύρωση του περιεχομένου τους να γίνεται ολοένα και πιο μηδαμινή. Έτσι, υπάρχουν περιπτώσεις που το περιεχόμενο των blogs αντιγράφεται, χωρίς την άδεια των ανθρώπων που έχουν διατυπώσει το κείμενο, με αποτέλεσμα δημοσιογράφοι , και όχι μόνο, να οικοιοποιούνται τα κείμενα, ξεχνώντας τον αρχικό τους συγγραφέα. Η προσπάθεια που γίνεται για να ελαττωθεί η έκταση αυτού του προβλήματος είναι αρκετά μεγάλη.

Ένα Ιστολόγιο (επίσης: μπλογκ, blog ή weblog) είναι μια διαδικτυακή έκδοση που αποτελείται από περιοδικά άρθρα (συνήθως σε ανάστροφη χρονολογική σειρά).

Τα ιστολόγια ξεκίνησαν κυρίως από προγραμματιστές και άλλους φίλους της τεχνολογίας, σαν ηλεκτρονικά ημερολόγια όπου ο καθένας παραθέτει σκόρπιες σκέψεις του. Σήμερα έχουν πολλαπλασιαστεί τρομερά, χάρη στις δωρεάν πλατφόρμες όπως τα Blogger και Wordpress, που κάνουν την δημιουργία όμορφων, έξυπνων άρτιων ιστολογίων, υπόθεση μερικών λεπτών.

Η επιρροή τους έχει αρχίσει να αυξάνει, καθώς πολλοί άνθρωποι είναι απογοητευμένοι με την ποιότητα των καθιερωμένων Μ.Μ.Ε. και με την έλλειψη διαδραστικότητάς τους. Στις τελευταίες εκλογές στις Η.Π.Α. η φωνή των ιστολογίων ήταν ιδιαίτερα δυνατή, καθώς θεωρείται ότι επηρέασαν το αποτέλεσμα διαχέοντας πληροφορίες πολύ γρήγορα και καταρρίπτοντας σαθρά επιχειρήματα.

Αυτή η διάχυση της επικοινωνίας και ενημέρωσης έχει αναγνωριστεί ακόμα περισσότερο ως απειλή σε χώρες με αντιδημοκρατικά καθεστώτα, που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η καταστολή που εφαρμόζεται εναντίον των blogs είναι πρωτοφανής (υπηρεσίες παρακολούθησής τους, φυλακίσεις, βασανισμοί δημιουργών τους κτλ.) και τα έχει αναδείξει σε σύμβολα αντίστασης, διαφορετικότητας και διεκδίκησης ελευθεριών